Jacqueline, właściwie Winifred Jacqueline Fraser Bisset, brytyjska aktorka filmowa, producent. Debiutowała na ekranie w "Sposobie na kobiety" R. Lestera (1965). Wystąpiła m.in. w filmach: "Bullitt" P. Yatesa (1968), "Noc amerykańska" F. Truffauta (1973), "Morderstwo w Orient-Expressie" S. Lumeta (1974), "Pod wulkanem" J. Hustona (1984, także producent), "Dzika orchidea" Z. Kinga (1990, także producent).
Piękna Jacqueline Bisset a właściwie Winnifred Jacqueline Fraser-Bisset przyszła na świat 13 listopada 1944 roku w Weybridge (Anglia). Jest córką szkockiego lekarza i francuzkiej prawniczki Arlette Aleksander. Matka aktorki od dziecka uczyła ją mówić po francuzku. W dzieciństwie Jacquline chciała zostać baletnicą. W 1962 roku ukończyła szkołe im. Lycée Françaisa Charles'a w Londynie. Wówczas zafascynowało ją aktorstwo. Pobierała prywatne lekcje a w między czasie pracowała jako modelka i kelnerka chińskiej restauracji. Zaczęła grywać epizody już w 1964 roku (m.in "Sposób na kobiety"), jednak oficjalnie na wielkim ekranie zadebiutowała w "Matni" [1966] Romana Polańskiego. Wzięła udział w satyry stycznej wersji filmów o przygodach Jamesa Bonda "Casino Royale" [1967]. Przełom nastąpił jednak rok później. Szczęście chciało że Mia Farrow zrezygnowała z roli Normy MacIver w "Detektywie", którą ostatecznie powierzono Jacquline. Zaraz po zakończeniu zdjęć wystąpiła w sensacyjnym obrazie "Bullitt" u boku Steve'a McQueen. Sukces był ogromny. Młoda aktorka z dnia na dzień stała się gwiazdą. Niestety skomplikowane życie osobiste nie pozwoliło jej wówczas kontynuować kariery. Musiała opiekować się matką u której zdiagnozowano stwardnienie rozsiane. Nie chciała jednak na stałe zniknąć z ekranu. Od czasu do czasu przyjmowała role w cichych produkcjach. W 1970 udało jej się odzyskać dawną pozycje dzięki roli młodej stewardessy Gwen Meighen, w świetnie przyjętym dramacie "Port lotniczy". Głośno było o jej romansach, aktorka zmieniała partnerów jak rękawiczki (mimo to do dziś nie wyszła za mąż). Magazyn Newsweek wielokrotnie uznawał ją za jedną z najpiękniejszych kobiet świata. Była nominowana do Złotego Globu za rolę w romantycznej produkcji "Słodka Jazda" [1968]. Zdobyła uznanie europejskiej krytyki dzięki roli w arcydziele Françoisa Truffauta "Noc amerykańska" [1973] gdzie wcieliła się w rolę Julie, młodej gwiazdy pogrążonej w depresji. Została matką chrzestną córki Johna Voighta, Angeliny (która dzisiaj jest znaną hollywoodzką aktorką). W latach 1974 - 1978 wystąpiła w 4 produkcjach komercyjnych: "Morderstwo w Orient Ekspresie" według powieści Agathy Christie, "Kobieta na niedzielę" Luigi Comencini, "Grecki Potentat" J. Lee Thompsona i "Głębi" Petera Yatesa. Szczególną popularnością cieszył się ten ostatni. W jednej ze scen Jacqueline pojawiła się w prześwitującym T-shircie. Sam reżyser twierdził że ta scena to najlepsza reklama dla filmu. W 1979 roku była nominowana do Złotego Globu w kategorii najlepsza aktorka w musicalu lub komedii za rolę w satyrze "Kto zabił największych szefów kuchni w Europie". W latach 80-tych jej popularność zaczęła słabnąć ale mimo to nie zniknęła z ekranu. Zagrała tytułową rolę w telewizyjnej wersji "Anny Kareniny" [1985], była siostrą Candice Bergen w "Bogatych i sławnych" [1981], była ozdobą superprodukcji "Gdy czas ucieka" [1980] jednak największą popularność w owym okresie przyniosła jej rola w dramacie psychologicznym "Pod wulkanem" za którą w 1985 roku została wyróżniona nominacją do Złotego Globu. Zagrała szefową wielkiej firmy, Claudie w popularnym erotyku "Dzika Orchidea" [1990] u boku Mickey Rourke'a i jego ówczesnej żony Carre Otis. Mimo iż sukces był ogromny i film zarobił miliony na całym świecie, krytycy uznali go za pomyłkę roku. Kilka lat później Claude Chabrol obsadził ją w roli burżujskiej gospodyni domowej w dramacie "Ceremonia" z Isabelle Huppert (nominacja do Cezara 1996). Obecnie gra w filmach okazyjnie jednak często w efektownych rolach ("Taniec pod księżycem"). Pojawiła się w epizodycznej roli u boku Keiry Knightley w "Domino" [2005]. W swojej 40 letniej karierze wystąpiła w ponad 80 filmach (w tym wielu włoskich i francuzkich). Jej ulubieni aktorzy to Marlon Brando, Anthony Hopkins, Jeanne Moreau i Jessica Lange. W 2001 roku zasiadła w jurry podczas międzynarodowego festiwalu w Berlinie. Ma 169 cm wzrostu.
Piękna Jacqueline Bisset a właściwie Winnifred Jacqueline Fraser-Bisset przyszła na świat 13 listopada 1944 roku w Weybridge (Anglia). Jest córką szkockiego lekarza i francuzkiej prawniczki Arlette Aleksander. Matka aktorki od dziecka uczyła ją mówić po francuzku. W dzieciństwie Jacquline chciała zostać baletnicą. W 1962 roku ukończyła szkołe im. Lycée Françaisa Charles'a w Londynie. Wówczas zafascynowało ją aktorstwo. Pobierała prywatne lekcje a w między czasie pracowała jako modelka i kelnerka chińskiej restauracji. Zaczęła grywać epizody już w 1964 roku (m.in "Sposób na kobiety"), jednak oficjalnie na wielkim ekranie zadebiutowała w "Matni" [1966] Romana Polańskiego. Wzięła udział w satyry stycznej wersji filmów o przygodach Jamesa Bonda "Casino Royale" [1967]. Przełom nastąpił jednak rok później. Szczęście chciało że Mia Farrow zrezygnowała z roli Normy MacIver w "Detektywie", którą ostatecznie powierzono Jacquline. Zaraz po zakończeniu zdjęć wystąpiła w sensacyjnym obrazie "Bullitt" u boku Steve'a McQueen. Sukces był ogromny. Młoda aktorka z dnia na dzień stała się gwiazdą. Niestety skomplikowane życie osobiste nie pozwoliło jej wówczas kontynuować kariery. Musiała opiekować się matką u której zdiagnozowano stwardnienie rozsiane. Nie chciała jednak na stałe zniknąć z ekranu. Od czasu do czasu przyjmowała role w cichych produkcjach. W 1970 udało jej się odzyskać dawną pozycje dzięki roli młodej stewardessy Gwen Meighen, w świetnie przyjętym dramacie "Port lotniczy". Głośno było o jej romansach, aktorka zmieniała partnerów jak rękawiczki (mimo to do dziś nie wyszła za mąż). Magazyn Newsweek wielokrotnie uznawał ją za jedną z najpiękniejszych kobiet świata. Była nominowana do Złotego Globu za rolę w romantycznej produkcji "Słodka Jazda" [1968]. Zdobyła uznanie europejskiej krytyki dzięki roli w arcydziele Françoisa Truffauta "Noc amerykańska" [1973] gdzie wcieliła się w rolę Julie, młodej gwiazdy pogrążonej w depresji. Została matką chrzestną córki Johna Voighta, Angeliny (która dzisiaj jest znaną hollywoodzką aktorką). W latach 1974 - 1978 wystąpiła w 4 produkcjach komercyjnych: "Morderstwo w Orient Ekspresie" według powieści Agathy Christie, "Kobieta na niedzielę" Luigi Comencini, "Grecki Potentat" J. Lee Thompsona i "Głębi" Petera Yatesa. Szczególną popularnością cieszył się ten ostatni. W jednej ze scen Jacqueline pojawiła się w prześwitującym T-shircie. Sam reżyser twierdził że ta scena to najlepsza reklama dla filmu. W 1979 roku była nominowana do Złotego Globu w kategorii najlepsza aktorka w musicalu lub komedii za rolę w satyrze "Kto zabił największych szefów kuchni w Europie". W latach 80-tych jej popularność zaczęła słabnąć ale mimo to nie zniknęła z ekranu. Zagrała tytułową rolę w telewizyjnej wersji "Anny Kareniny" [1985], była siostrą Candice Bergen w "Bogatych i sławnych" [1981], była ozdobą superprodukcji "Gdy czas ucieka" [1980] jednak największą popularność w owym okresie przyniosła jej rola w dramacie psychologicznym "Pod wulkanem" za którą w 1985 roku została wyróżniona nominacją do Złotego Globu. Zagrała szefową wielkiej firmy, Claudie w popularnym erotyku "Dzika Orchidea" [1990] u boku Mickey Rourke'a i jego ówczesnej żony Carre Otis. Mimo iż sukces był ogromny i film zarobił miliony na całym świecie, krytycy uznali go za pomyłkę roku. Kilka lat później Claude Chabrol obsadził ją w roli burżujskiej gospodyni domowej w dramacie "Ceremonia" z Isabelle Huppert (nominacja do Cezara 1996). Obecnie gra w filmach okazyjnie jednak często w efektownych rolach ("Taniec pod księżycem"). Pojawiła się w epizodycznej roli u boku Keiry Knightley w "Domino" [2005]. W swojej 40 letniej karierze wystąpiła w ponad 80 filmach (w tym wielu włoskich i francuzkich). Jej ulubieni aktorzy to Marlon Brando, Anthony Hopkins, Jeanne Moreau i Jessica Lange. W 2001 roku zasiadła w jurry podczas międzynarodowego festiwalu w Berlinie. Ma 169 cm wzrostu.